dinsdag 27 januari 2015

Schoolreisje met autisme.


Het was een keer in juni, in de tijd van de schoolreisjes, dat er een juffrouw bij me kwam met Joep, een leerling met autisme van groep 1. 
Joep was op dat moment totaal overstuur en men wist niet meer wat ze met hem aan moesten. Ondertussen was zijn klas met de bus vertrokken op schoolreisje en Joep bleef achter.
De juffrouw legde me uit dat de betreffende leerklachten van tevoren alles in het werk hadden gesteld om Joep op de juiste manier voor te bereiden op het schoolreisje en ze begrepen niet hoe het kon dat hij ondanks dat toch gefrustreerd raakte.
Later kreeg ik het hele verhaal te horen, waarbij men vertelde dat ze voor het schoolreisje aan Joep hadden verteld wat er ging gebeuren. Blijkbaar is de informatie niet helemaal 'eigen' geworden bij Joep. Hij had duidelijk een ander beeld bij het gebeuren.
Hoe kun je dit voorkomen?

  1. Door het verhaal van voor naar achter te visualiseren d.m.v. foto's - Joep raakte in paniek toen hij de grote bus zag waarmee ze zouden vertrekken, blijkbaar was het hem van tevoren niet duidelijk dat ze in zo'n grote bus zouden gaan.
  2. Door vooral na te gaan of datgene dat er aan hem verteld wordt ook op de juiste manier is aangekomen bij hem. Welk beeld heeft hij zelf bij datgene dat hem verteld wordt? Vaak hebben kinderen met autisme een heel eigen beeld van wat ze te horen krijgen. Vraag vooral wat het kind denkt dat er gaat gebeuren en hoe het gaat plaatsvinden!


Joep is die ochtend bij mij gebleven in een prikkelarme rustige omgeving. Hij hield veel van auto's en heeft in alle rust genoten van het bekijken van een prachtig boek vol auto's en tractoren. Zo had hij toch zijn 'schoolreisje'.